Hier lijkt de vloer van hout.
Hier is niets dan rust.
Blote voeten,
koude grond,
contact.
Zo lang
sinds we iemand zochten
om te eten.
Een rad draaide,
een wiel slingerde,
nu ben ik hier.
Niets dan mijn aanwezigheid.
Je zou het eenzaamheid kunnen noemen,
maar dat is niet wat het is.
Het is op de juiste plaats,
het klopt.
Ik sta met mijn voeten op de grond.