in die twee seconden
die ik doorbracht
moe en zacht gesproken,
opgevouwen in je armen,
stonden mijn voeten
in twee vergeten schoenen in een tuin
en was ik de plantjes die eruit groeien,
opeens meters hoog.

en jij één met de omgeving,
station ns,
die zei dat alles goed is,
alles al goed is,
en ik wenste dat niets zal veranderen
als het alleen maar is
voor mij.