stil het donker in je oog,
dat ik er nog in kijken mag.
ik zit op mijn knieën rug omhoog,
schijn met een lampje waar je vroeger zag.

doe net of er leven uit je ogen komt
jij in je vroegere perfectie,
in je gezicht is licht allang verstomd,
wat ik zie is slechts reflectie.

het is te laat, te laat,
besef ik met ontluistering.
ik weet niet of het overgaat;
je hebt een wangsverduistering.