Het plafond lijkt vriendelijk,
haar draagkracht mij goed gezind.
Het tikken van de klok
is nog het meest dominant aanwezig:
tik…tik…tik…
Ik luister naar de stiltes tussen de geluiden.
Buiten rijden auto`s,
buiten praten mensen,
tegels bewegen er.
Ik luister naar de stiltes achter de geluiden,
dat draagvlak waarin klanken zwemmen.
Laat mij maar liggen,
laat mij maar begaan.
Ik hou vandaag de vloer wel warm.
Laat dat maar aan mij over.