Ik luister in stille gedachten
naar de zachte stemmen die
vanuit alle onzichtbare plekjes zingen,
naar bomen die ruisen onder het
regenachtig genot.
Naar bladeren die zo ongepast
snel bewegen in de rust.

En ik vergeet zó vaak te kijken,
zo vaak te kijken.
En telkens weer verbaas ik me
hoe makkelijk ik hier uitgroei,
hoe eenvoudig ik terugkeer,
hoe harmonisch.
zoveel te vinden
in een druppel water.